Krąg tematyczny

• 
• 

Pytał raz zająca zając,

Kręcąc noskiem i wzdychając:

„Powiedz, drogi przyjacielu,

Wszak na rzeczach znasz się wielu,

Co dać dzieciom na Wielkanoc:

Czy marchewkę, świeże siano,

Pęk sałaty lub kapustę?

Martwię się już tak od szóstej!”.

A przyjaciel tak mu powie:

„Po co tracić czas i zdrowie!

Schrup marchewkę lepiej sam,

Bo ja inny pomysł mam.

Zajączkowa niespodzianka

Wielkanocna to pisanka!

Sposób prosty, mówię z góry:

Trzeba jajko wziąć od kury

I na twardo ugotować.

Gdy ostygnie, pomalować,

W kwiatki, kropki, kreski, szlaczki.

Ej, ucieszą się dzieciaczki!

Napisz jeszcze swe życzenia –

Wielkanocne pozdrowienia.

Wszystko już kolego wiesz,

Więc do pracy teraz spiesz”.

Pomknął ucieszony zając

Ważne słowa powtarzając.

A w świąteczny ciepły ranek

Wszystkie dzieci roześmiane

Otrzymały niespodzianki:

Dyngus, bazie i pisanki.

Wraz z żółtymi żonkilami

Mała kartka z życzeniami:

Niechaj dziś do wszystkich dzieci

Wielkanocne słonko świeci.

Dla starszaka i dla brzdąca

Pozdrowienia od ZAJĄCA.

Dziecko odpowiada na pytania dotyczące wysłuchanego tekstu: Jaki kłopot miał zajączek?; Jaką rade dał mu kolega?; Jak robi się pisanki?; Jakie niespodzianki dostały dzieci w wielkanocny poranek?. Następnie rodzic pyta dziecko o skojarzenia ze Świętami Wielkanocnymi (np. zajączek, kurczaczek, pisanka, Lany Poniedziałek, palma, koszyczek itp.). Rodzic może podawać skojarzenia fałszywe, wtedy dziecko dopasowuje odpowiednio skojarzenie (np. choinka, bałwan itp.).

• Zabawa ruchowa „Wielkanocne zwierzątka” – rodzic pokazuje obrazki ze zwierzątkami: zając, kurczaczek, owieczka, a dzieci naśladują sposób poruszania się danego zwierzątka - https://panimonia.pl/2019/03/13/wielkanocna-gigapaka-przedszkolaka/#jp-carousel-5261

• Dziecko wykonuje kartę pracy – odnajduje drogę przez labirynt, rysuje tyle pisanek w koszyczku, ile zebrał po drodze do wyjścia - https://www.nauczycielskiezacisze.pl/2017/03/wielkanocne-pomoce-cz2-labirynty.html

• „Ozdabiamy pisankę” – zabawa ruchowa z elementem równowagi – rodzic ze skakanki lub sznurka układa na podłodze wzór fali i zygzaka. Zadaniem dziecka jest przejść po ułożonych wzorach, tak by nie wypaść z wyznaczonej trasy.

• „Już niedługo Święta” – rozmowa rodzica z dzieckiem o przygotowaniach do Świąt Wielkanocnych: o porządkach, o gotowaniu tradycyjnych potraw, o zwyczajach (święcenie pokarmów, śmigus-dyngus).

• Dziecko ozdabia szablon wielkanocnej pisanki szlaczkami - https://panimonia.pl/2019/03/13/wielkanocna-gigapaka-przedszkolaka/#jp-carousel-5279

Wtorek 31.03.2020 r. Wielkanocne zwierzątka

Cele:

Dziecko:

1. naśladuje rodzica podczas wykonywania ćwiczeń logopedycznych, oddechowych, zabaw paluszkowych, itp.;
2. aktywnie uczestniczy w przygotowywaniu dekoracji świątecznych;
3. klasyfikuje przedmioty według dwóch cech;
4. przelicza dźwięki i odzwierciedla ich liczbę za pomocą ruchu;
5. słucha uważnie piosenki;
6. śpiewa piosenkę.

Aktywności dziecka:

• „Zajączki” – zabawa paluszkowa według Małgorzaty Barańskiej

Rodzic czyta wiersz, demonstruje dziecku ruchy (zginanie kolejnych palców), wszyscy wspólnie przeliczają palce, ustalają wynik odejmowania.

Pięć zajączków małych kica na polanie.
Gdy się jeden schowa, ile tu zostanie?
Pięć zajączków małych kica na polanie.
Gdy się dwa schowają, ile tu zostanie?
Pięć zajączków małych kica na polanie.
Gdy się trzy schowają, ile tu zostanie?
Pięć zajączków małych kica na polanie.
Gdy odejdą cztery, ile tu zostanie?
Pięć zajączków małych kica na polanie.
Kiedy pięć się schowa, ile tu zostanie?
Pięć zajączków małych już do mamy kica.
Kocha je ogromnie mama zajęczyca.

• „Wielkanocne szeregowanie” – zabawa dydaktyczna. Rodzic rozkłada przed dzieckiem porozcinane obrazki (pomieszane). Zadaniem dziecka jest najpierw różnicować grupy obrazków, a następnie uporządkować je od najmniejszego do największego. Do tego zadania można wykorzystać pomoce poniżej lub narysować je samemu, pamiętając o zróżnicowanej wielkości.

https://pedagogika-specjalna.edu.pl/pomoce-edukacyjne/wielkanoc-pomoce-dydaktyczne/

• „Wyścig zajączków” – zabawa ruchowa z elementem skoku. Rodzic wyznacza linię mety i startu w dwóch różnych końcach pokoju. Dziecko ustawione jest na linii startu. Na sygnał rodzica, dziecko skacze obunóż do linii mety.

• „Kurka znosi jajka” – zabawa ruchowa z elementem liczenia. Do tej zabawy potrzebna jest kostka do gry. Dziecko – kura rzuca kostką do gry, mówiąc Kura zniosła jajka. Ile ich zniosła? Dziecko z pomocą rodzica liczy ilość wyrzuconych oczek, pokazuje na palcach tą samą liczbę, a potem tyle razy mówi „ko”.

• „Znaki Wielkanocy” – dziecko osłuchuje się z piosenką i próbuje śpiewać: https://www.youtube.com/watch?v=OCmZrAz3t-U

Znaki Wielkanocy

Te mazurki ozdobione migdałami

Te koszyki wypełnione pisankami

Te baranki ulepione z marcepanu

Bazie kotki od staruszki ze straganu

To są znaki tradycyjnej Wielkanocy

Kiedy życie się odradza do swej mocy

To znaki rozbudzonej świeżo wiosny

Świat się staje znów zielony i radosny

Świat radosny! Radosny!

Świat radosny!

Te palemki od bibuły kolorowe

Baby z lukrem wyrośnięte, bo drożdżowe

No a potem jeszcze lany poniedziałek

Śmigus dyngus pełen mokrych niespodzianek

 

 

Środa 1.04.2020 r. Pisanki-kraszanki

Cele:

Dziecko:

1. aktywnie uczestniczy w zabawach ruchowych;
2. ilustruje ruchem muzykę klasyczną;
3. wykonuje pracę plastyczną zgodnie z instrukcją;
4. aktywnie uczestniczy w przygotowywaniu dekoracji świątecznych.

Aktywności dziecka:

• „Kolorowe kurczątka” – zabawy muzyczno-ruchowe. Ilustrowanie muzyki klasycznej ruchem i rysunkiem. Do tych propozycji zabaw należy odtworzyć dziecku utwór M. Musorgskiego Taniec kurcząt w skorupkach -

https://www.youtube.com/watch?v=e2ziz9Z6G84

-         „Taniec kurcząt w skorupkach” – zabawa ruchowa – Rodzic to mama-kwoka, stoi na środku pomieszczenia. Dziecko siedzi w siadzie skulonym. Gdy usłyszą muzykę, podnoszą się wolno i podbiegają do rodzica. Rodzic zmienia miejsce, a dziecko – kurczątko podąża za każdym razem biegnąc małymi kroczkami.

-         „Improwizacja ruchowa” – dziecko słuchając muzyki, w dowolny sposób ilustruje ją ruchem.

-         „Integracja muzyki z plastyką” – dziecko, słuchając muzyki, rysuje szybko pionowe kreski. Gdy następuje przerwa w muzyce, zmieniają kolor. Gdy muzyka wraca, znowu zaczynają rysować.

• „Malowanki - pisanki” – praca plastyczna. Dziecko maluje klejem (typu wikol) duży kontur jajka i posypuje go kaszą manną lub drobną solą. Należy odczekać, aż klej dobrze wyschnie. Następnie dzieci malują przygotowane jajka farbami plakatowymi w dowolny sposób.

• „Gimnastyczna ruletka” – dziecko wspólnie z rodzicem wykonują ćwiczenia gimnastyczne z wykorzystaniem ruletki - https://wordwall.net/pl/resource/1031315/%c4%87wiczenia

• Opowieść ruchowa „Przygoda Wielkanocna” z elementem ćwiczeń gimnastycznych. Rodzic opowiada, pokazując odpowiednie ruchy ilustrujące jej opowiadanie. Dziecko ją naśladuje.

Mały zajączek (przykuca, przykłada dłonie do głowy - robi uszy zajączka) skakał po łące i zastanawiał się jaką ,świąteczną niespodziankę przygotować dla swoich przyjaciół (skacze w przysiadzie w różnych kierunkach). Postanowił zrobić dla nich pisanki (naśladuje malowanie pisanek). Kiedy były już gotowe, delikatnie poukładał je w wózku.(naśladuje przenoszenie pisanek w obu dłoniach z jednego miejsca na drugie). Powoli ciągnął wózek , aby rozwieść pisanki do swoich kolegów(naśladuje ciągnięcie ciężkiego wózka za sznurek). Wózek był ciężki. Zajączek co pewien czas zatrzymywał się, ocierał pot z czoła (ociera pot z czoła raz jedna ręką raz drugą) oraz przeciągał się ,aby rozprostować plecy i ręce (przeciąga się). Był już bardzo blisko domu kogucika ,kiedy nagle potknął się i przewrócił (naśladuje potknięcie i przewrócenie się).Wózek z pisankami przechylił się na bok , a pisanki poturlały się po trawie (turla się po dywanie w różnych kierunkach). Skorupki pisanek zaczęły pękać .Wykluły się z nich kurczątka (naśladuje wykluwanie się kurczątek z jajek). Zajączek przestraszył się i zaczął uciekać (skacze w przysiadzie), a kurczątka machając swymi malutkimi skrzydełkami, pobiegły za nim (biegnie machając ugiętymi łokciach rękami). Kurczątka były jednak malutkie, dlatego szybko się zmęczyły .Przykucnęły więc na trawie (przykuca), aby odpocząć. Tymczasem zajączek opowiadał przyjaciołom o swojej przygodzie, a oni się z niego głośno śmiali (naśladuje śmiech). Myślę, że o zajączku nie można powiedzieć , że był bardzo odważny, bo przecież przestraszył się małych kurczątek.

Po zabawie dziecko może wymyślić zakończenie historii, podać swoje propozycje, co mogło się stać z kurczątkami.

 

 

Czwartek 2.04.2020 r. Koszyczek wielkanocny

 

Cele:

 

Dziecko:

 

1. aktywnie uczestniczy w przygotowywaniu dekoracji świątecznych;
2. dokonuje syntezy sylabowej wyrazów;
3. wykonuje poprawnie polecenia;
4. rozwija percepcję słuchowo – językową;
5. poprawnie odgaduje zagadki;
6. słucha uważnie piosenki;
7. śpiewa piosenkę.

 

Aktywności dziecka:

 

• „Spacer kurcząt” – zabawy rytmiczna. Zabawę rozpoczyna rodzic. Idąc recytuje rytmicznie tekst, akcentując tupnięciem, a następnie klaśnięciem: Kur – cząt – ka kur – cząt – ka za ma – mą bie – ga – ją. Potem dziecko próbuje rytmicznie sylabizować tekst.

 

• „Co włożymy do koszyczka?” – zabawa dydaktyczna. Rodzic przygotowuje obrazki przedstawiające przedmioty, które wkładane są do koszyczka wielkanocnego (ilustracje można pobrać tutaj - https://przedszkolankowo.pl/2017/03/21/wielkanoc-symbolika-pokarmow/), a także ilustracje innych przedmiotów, np.: samochód, Mikołaj , choinka, piłka itp. Wkłada to wszystko do koszyczka, następnie losuje jeden obrazek i nie podając nazwy przedmiotu, dzieli ją na sylaby. Dziecko ma za zadanie odgadnąć nazwę przedmiotu. Po odgadnięciu, dziecko także sylabizuje nazwę przedmiotu. Na koniec rodzic omawia wraz z dzieckiem symbolikę znaczenia pokarmów znajdujących się w koszyczku wielkanocnym.

 

• Wykonanie karty pracy wg instrukcji - http://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/03/KARTY-PRACY-WIELKANOC-5.jpg

 

• Odgadywanie zagadek słownych:

 

Rośnie na polu, rolnik go zbiera, a na śniadanie konik go dostanie, (owies)

 

Gdy ciepły marzec powróci z wiosną Małe puchate na wierzbach rosną, (bazie)

 

Długie uszy, szare futro, trochę jest nieśmiały,

 

i z ogonkiem jak pomponik, cały dzień po lesie goni. (zajączek)

 

Co niesiemy do kościoła tydzień przed światami,

 

Wiedzą o tym chyba wszyscy. Chroni nas przed chorobami, (palma)

 

Ma skorupkę tak jak orzech, ale bardzo, bardzo cienką

 

Na śniadanie zjeść je możesz, raz na twardo, raz na miękko, (jajko)

 

Co to jest? Kolorowe, malowane, i kraszone i pisane, Na Wielkanoc darowane, (pisanki)

 

Kiedy śnieżek prószy, kiedy słonko świeci,

 

On chodzi w kożuszku, i zimą i w lecie, (baranek)

 

Gdy go weźmiesz za uszy, zaraz wszystko nosi,

 

Ma wiklinowy brzuszek, i nazywa się ........... (koszyk)

 

Żółciutkie, puchate, w koszu siedzą same,

 

głośno krzyczą: pi, pi, czekając na mamę. (kurczak)

 

• „Pisanki, pisanki” – dziecko osłuchuje się z piosenką - https://www.youtube.com/watch?v=OTPObfVuHCY; próbuje śpiewać jej tekst.

 

Pisanki, pisanki,

 

jajka malowane

 

nie ma Wielkanocy

 

bez barwnych pisanek.

 

Pisanki, pisanki

 

jajka kolorowe,

 

na nich malowane

 

bajki pisankowe.

 

Na jednej kogucik,

 

a na drugiej słońce,

 

śmieją się na trzeciej

 

laleczki tańczące.

 

Na czwartej kwiatuszki,

 

a na piątej gwiazdki.

 

na każdej pisance

 

piękne opowiastki.

 

• Ciekawe karty pracy do wykonania przez dziecko, można znaleźć tutaj - https://lecibocian.pl/wielkanocne-karty-pracy-do-druku-5-zabaw-dla-dzieci/

 

 

Piątek 3.04.2020 r. Śmigus-dyngus

 

Cele:

 

Dziecko:

 

1. naśladuje rodzica podczas wykonywania ćwiczeń logopedycznych, oddechowych, zabaw paluszkowych, itp.;
2. aktywnie uczestniczy w przygotowywaniu dekoracji świątecznych;
3. wykonuje ćwiczenia gimnastyczne zgodnie z instrukcją;
4. zna zasady obowiązujące podczas prowadzenia doświadczeń;
5. podejmuje próby przewidzenia wyniku doświadczenia oraz wytłumaczenia go;
6. przeprowadza doświadczenia zgodnie z instruktażem;
7. czerpie radość z doświadczania i eksperymentowania;
8. obserwuje wprowadzane zmiany w poziomach płynów w różnych naczyniach i podejmuje próby wnioskowania.

 

Aktywności dziecka:

 

• „Lany poniedziałek” – słuchanie wiersza H. Łochockiej:

 

Śmigus-dyngus, dyngus- śmigus,

 

nie kryjże się , nie wymiguj,

 

bo dziś każdy , stary, młody,

 

nie uniknie wiadra wody !

 

Prysznic, prysznic koło studni,

 

już od rana pompa dudni.

 

Kto choć z okna nos wysunie,

 

wnet na niego strumień lunie!

 

Strach wystroił się w sukmanę,

 

całe plecy ma oblane.

 

Na sołtysa psotne dziewki

 

też chlupnęły pół konewki.

 

A Maryśka? Jeszcze sucha.

 

Wykręciła się dziewucha!

 

Sucha także i Dorota...

 

Zaczajmy się:

 

chlust! – Zza płota!

 

Dyngus – śmigus, śmigus – dyngus,

 

śmiej się, córko, śmiej się, synku;

 

tak się śmieje wieki całe

 

Wielkanocny Poniedziałek.

 

Po wysłuchaniu wiersza, dziecko odpowiada na pytania rodzica: Jaki to zwyczaj związany jest z wielkanocnym poniedziałkiem?; Czy należy się obrażać, jak ktoś zostanie oblany wodą?; Jakimi przedmiotami można oblewać wodą?

 

• Wspólne oglądanie filmu edukacyjnego związanego z Lanym Poniedziałkiem https://vod.tvp.pl/video/budzik,lany-poniedzialek,497727

 

• Kolorowanka „Śmigus Dyngus” https://miastodzieci.pl/kolorowanki/smigus-dyngus/

 

 

 

• Praca plastyczna „Ziemniaczane pisanki” -do zorganizowania tej zabawy potrzeba jedynie kilku kształtnych ziemniaków, farbek plakatowych lub temperowych, płaskiej paletki lub kawałka tektury, pędzla lub wałka i kilkunastu kartek.

 

1. kroimy na pół i ozdabiamy szlaczkami. Farbę wyciskamy na paletkę lub kawałek tektury, dziecko maluje ziemniak na wybrany kolor za pomocą wałka lub pędzla, a następnie odbija na kartce.

 

• „Mokre zabawy” – zabawa badawcza. Rodzic gromadzi pojemniki do wody różnego kształtu, np. wąską, wysoką butelkę, szeroką wazę, słoik litrowy, szklanki, wodę, lejek, miskę, kamienie, papier, korek, wstążki, muszelki, kawałki drewno, klocki. Dziecko napełnia szklanki wodą tak, by w każdej szklance było tyle samo. Następnie nalewa wodę ze szklanek do naczyń o różnym kształcie (1 szklanka do 1 naczynia). Przygląda się poziomom wody i opowiada o ty, co widzi (wnioskuje).

 

 

 

Następnie wodę przelewa do miski, do której wrzucają różne przedmioty. Jednocześnie dziecko obserwuje, które z nich tonie, a które nie. Swobodnie wypowiada się na temat obserwacji.

 

Inne ciekawe zabawy i eksperymenty z wodą można znaleźć m.in. tutaj –

 

https://mojedziecikreatywnie.pl/2018/08/zabawy-i-eksperymenty-z-woda/;

 

https://www.youtube.com/watch?v=xUXeYx7L3RQ

 

 

 

 

Dzień Kobiet 2020

• 
• 

W grupie Biedroneczek z okazji Dnia Kobiet dziewczynki dostały prezenty od chłopców, natomiast chłopcy dostali od dziewczynek słodką niespodziankę.

 

Krąg tematyczny

• 
• 

      Temat kompleksowy: I oto przyszła Pani Wiosna 

(poniedziałek - piątek 23-27.03.2020)

 

Poniedziałek 23.03.2020 Po czym poznajemy, że przyszła wiosna ?

Cele

Dziecko:

• usprawnia narządy mowy
• doskonali umiejętności grafomotoryczne
• uważnie słucha
• wskazuje zwiastuny nadchodzącej wiosny
• zna i nazywa pory roku
• eksperymentuje i wnioskuje
• uwrażliwia się na budowę utworu
• doskonali umiejętności wokalne i aktorskie
• rozwija wyobraźnię muzyczno-ruchową

1. Nasłuchiwanie śpiewu ptaków- zabawa elementami skrętu tułowia.

 Dziecko przykłada dłoń do prawego, a potem lewego ucha, następnie spogląda z równoczesnym skrętem tułowia oraz głowy raz w lewo, raz w prawo, bez odrywania nóg od podłogi.

2. Poszukiwanie wiosny – gimnastyka narządów mowy. Rodzic opowiada dziecku o języczku, który wybrał się na poszukiwanie wiosny. Poleca aby we wskazanym momencie dziecko wykonało określone czynności.

Zbliżała się wiosna. Za oknem słychać było śpiew ptaków (dziecko naśladują głosy ptaków). Języczek wybrał się do lasu na poszukiwanie oznak wiosny. Jechał na koniu (dziecko kląska, uderzając sze­rokim językiem o podniebienie). Na łące zobaczył bociany (dziecko wymawia: kle, kle). Zatrzymał się na leśnej polanie (dziecko wymawia: prr). Zsiadł z konia, rozejrzał się wokoło (dziecko oblizuje wargi ruchem okrężnym). Świeciło słońce, wiał delikatny wiatr (dziecko wykonuje krótki wdech nosem, chwilę zatrzymują powietrze i długo wydycha ustami). Było ciepło i przyjemnie (dziecko uśmiecha się, roz­chylając wargi). Na skraju polany zakwitły wiosenne kwiaty – zawilce i sasanki. Pachniało wiosną (dziecko oddycha głęboko, wdychając powietrze nosem, wydychając ustami). Języczek pochylił się i powąchał kwiaty (dziecko wdycha powietrze nosem) i kichnął (dziecko kicha, wymawiając: a-psik). W tym momen­cie zauważył przeciskającego się przez zarośla jeża (dziecko ziewa, przeciskając język między złączonymi zębami). Zrobiło się późno. Języczek wsiadł na konia i pogalopował do domu (dziecko kląskają, uderzając szerokim językiem o podniebienie).

Ćwiczenia poranne:

1. Marsz za Panią Wiosną, rodzic włącza marszową muzykę. Dziecko jest Panią Wiosną – wkłada na głowę ozdobioną kolorowymi kwiatkami koronę, pozostali domownicy podążają za nim. Po chwili następuje zmiana osoby prowadzącej.

Zajęcia:

1. Odejście zimy– słuchanie bajki Kamila Polaka. Rodzic wkłada na głowę wiosenny kapelusz i czyta bajkę.

Odejście zimy

Czemu bałwanek jest dziś taki smutny? Ma nosek skrzywiony i jest wychudzony? Powiedz wróbelku, co się stało, że wszędzie śniegu tak mało zostało? Czy nie wiesz Basiu, że wiosna nadchodzi, śniegi topnieją, przyroda się rodzi? A śnieg wiosny wcale nie lubi, jest mu gorąco, więc swe płatki gubi. Za to kwiatuszki, ptaszki i dzieci cieszą się, gdy słonko ślicznie świeci. Lubią zieleń trawy i wiatru muska­nie, wiosenne zabawy, stokrotek zbieranie. Kiedy przyjdzie lato i dni gorące, radośnie skaczą i bawią się na łące. Aż przyjdzie pora na starość lata, gdy zimno z ciepłem zacznie się przeplatać. I znowu śnieg pojawi się na łące, a znikną kwiatki pachnące. Tak jest od wieków, przez wszystkie lata, zima się z wiosną, latem, jesienią przeplata.

Rodzic zadaje pytania:

Po czym poznajemy, że nadchodzi wiosna?

Kto się cieszy z nadchodzącej pory roku?

Jakie mamy pory roku?.

Rodzic może przygotować ilustracje przestawiające cztery pory roku i poprosić dziecko o wspólne ułożenie i opi­sanie obrazków. Następnie dziecko opisują krajobraz za oknem, wskazują zwiastuny nadchodzącej wio­sny. Na zakończenie dziecko wykonuje zadanie – kartę pracy – wskazuje cechy charakterystyczne wiosny, analizują przemienność pór roku. Strona 34-35.

Środki dydaktyczne: wiosenny kapelusz, ilustracje przedstawiające pory roku.

 

2.Wiosenny deszczyk – zabawa oddechowa.  Rodzic rozdaje zielone paski z papieru – trawki. Dziecko naśladuje wiosenny wiatr, dmuchając na papierowe paski. Wykonuje wdech nosem i długi wydech ustami.Środki dydaktyczne: zielone paski z papieru

3.Kwiaty rosną, kwiaty więdną– ćwiczenie dużych grup mięśniowych.  Dziecko stoi, na hasło: Kwiaty więdną – wykonuje przysiad podparty, na hasło: Kwiaty rosną – powoli prostuje się do pozycji stojącej.

4. Wiosna – kwiatowa wróżka – zajęcia muzycz­ne

Dziecko - wiosna stoi na środku koca/chusty animacyjnej, pozostali domownicy chwytają za brzeg i spokojnym krokiem chodzą dookoła, zwijając „wiosnę” w koc/chustę animacyjną, tworząc kielich kwiatu. Po pewnym czasie zmieniają kierunek ruchu i odwijają chustę. Na zakończenie utworu dziecko zatrzymuje się i naśladuje zasypianie: przeciąga się, ziewa i układa się na kocu/chuście animacyjnej lub obok niej.

Środki dydaktyczne: CD 2 utwór 21 „Poranek”, chusta animacyjna/koc.

 

Zajęcia:

1. Z białego niebieski – zabawa badawcza

Dziecko wspólnie z rodzicem przygotowuje kącik przyrodniczo-eksperymentalny. Do wysokiej szklanki nalewają wody, w której rozpuszczają niebieski barwnik spożywczy lub wlewają atrament. Rodzic przegotowuje biały tulipan lub goździk i odcina kawałek jego łodygi. Dziecko wkłada kwiat do niebieskiej wody. Następnego dnia sprawdzamy czy kwiatek nie zmienił koloru.

Środki dydaktyczne: wysoka szklanka, barwnik spożywczy lub atrament, biały tulipan lub goździk.

2.Tulipan- zabawa grafomotoryczna

Dziecko rysuje według tekstu czytanego przez rodzica:

1. Po cichu, ale wesoło

Narysuj czerwone koło.

2. Kreska w prawo, kreska w lewo,

Czubek taki jak ma drzewo.

3. Pod tą główką – kółko małe

Na zielono obwiedź całe.

Zapamiętaj też, że wiosną

Tulipany prosto rosną.

4. I że kwiatek to nie zwierz –

Z lewej liść i z prawej też!

5. Popraw listek, popraw płatek.

Już na kartce kwitnie kwiatek!

Środki dydaktyczne: kartki, kredki zielone i czerwone

 

Wtorek 24.03.2020 Dzień dobry, Pani Wiosno !

Cele

Dziecko:

• śpiewa piosenki
• doskonali spostrzegawczość
• wskazuje zwiastuny wiosny
• doskonali umiejętność klasyfikowania
• zna i nazywa wybrane ptaki
• rozumie pojęcie „wędrówka ptaków”
• doskonali umiejętność liczenia
• tworzy pracę plastyczną
• bierze udział w zabawach ruchowych

Zajęcia:

1. Pani Wiosna– śpiewanie piosenki. Dziecko śpiewa piosenkę, utrwala słowa oraz melodię.

Środki dydaktyczne: CD 1utwór nr 23 „Pani Wiosna”

1. Bocian – zabawa z elementami równowagi.

   Dziecko chodzi po pokoju, trzymając ręce wyciągnięte w boki i wysoko unosząc kolana. Na hasło: Kle, kle – dziecko staje na jednej nodze i naśladuje klekot bociana. Zabawę powtarzamy kilka razy, zwracając uwagę na to, aby dziecko zmieniało nogi podczas zabawy.

2. Zwiastuny wiosny – zabawa doskonaląca spostrzegawczość.

Rodzic umieszcza w pokoju różne obrazki. Zada­niem dziecka jest odszukanie i ułożenie na środku tylko tych, które kojarzą się z wiosną. Następnie dziecko siada na dywanie. Wspólnie z rodzicem sprawdzają poprawność wykonania zadania.

Środki dydaktyczne: różne obrazki, np.: słońce, wiosenne kwiaty, bocian, topniejący śnieg, bałwan, narty, kolorowe liście, deszczowa pogoda, kalosze, plaża, parasol słoneczny itp.

Ćwiczenia poranne:

Wiosenny wiatr – zabawa ruchowa z krążeniem rąk. Dziecko z rodzicem dobiera się w pary i staje naprzeciwko siebie. Wykonują wyprostowanymi rękami obszerne krążenia. Krążenia rąk mogą być:

– wolne lub szybkie,

– symetryczne lub asymetryczne,

– w przód lub w tył.

W czasie krążenia dziecko i rodzic naśladują wiejący wiatr, szumiąc: szszsz…

Zmieniają natężenie: cicho, głośno, coraz ciszej, coraz głośniej.

Zajęcia:

1. Przyleciały ptaki – rozmowa inspirowana ilustracjami ptaków, które wiosną wracają z południa.

Rodzic prezentuje dziecku zdjęcia ptaków, które odlatują z Polski na zimę i przylatują wiosną (bociana, szpaka, kukułkę oraz jaskółkę). Dziecko próbuje samodzielnie nazwać ptaki. Jeżeli ma trudności, rodzic podaje ich nazwy. Następnie dziecko opisuje wygląd ptaków, a rodzic opowiada ciekawostki na ich temat. Na mapie świata zazna­cza przykładową trasę, jaką pokonują ptaki, kiedy odlatują od nas na zimę, a powracają wiosną. Dziecko zastanawia się i próbuje odpowiedzieć na pytanie: Dlaczego tylko niektóre ptaki odlatują na zimę?.

Ciekawostki o ptakach

Bociany zimę spędzają najczęściej w Afryce. Ich powrót trwa około 6 tygodni. Z reguły boćki wracają do tego samego gniazda. Pobyt w Polsce zaczynają od remontowania i poprawiania gniazda.

Przylot jaskółek zwiastuje wiosenne ocieplenie. Ptaki te są znane z tego, że dzięki ich zachowaniu możemy przewidzieć pogodę. Gdy latają nisko to znaczy, że będzie padało, a gdy wysoko, pogoda będzie słoneczna.

Szpak to ptak, który bywa różnie oceniany. Jedni go cenią za ciekawy wygląd oraz inteligencję. Przez in­nych jest nielubiany za swoją żarłoczność. Szpaki są bowiem częstymi gośćmi na owocowych drzewach.

Kukułki są bardzo płochliwe. Znane są z wyda­wania charakterystycznego dźwięku. Samice nie wysiadują swoich jaj, tylko podrzucają je innym ptakom do gniazd.

Środki dydaktyczne: ilustracje ptaków odlatują­cych na zimę, mapa świata

1. Odgłosy ptaków – zabawa słuchowa.

Rodzic odtwarza i nazywa odgłosy wydawane przez różne ptaki, np.: bociana, kukułkę, wróbelka, skowronka, srokę, sikorkę itp. Następnie odtwarza nagranie jeszcze raz i dziecko próbuje samodzielnie nazwać usłyszane ptaki.

Środki dydaktyczne: nagranie z odgłosami ptaków z internetu

1. Co to za owad? – rozwiązywanie zagadek.

Rodzic rozkłada na podłodze ilustracje przed­stawiające różne owady. W koszyku ma zagadki. Dziecko losuje zagadkę. Po uzyskaniu poprawnej odpowiedzi dziecko wskazują owada na ilustracji.

Kiedy z łąki zniknie rosa,

do słodyczy leci… (osa)

Dziś podadzą nam na stoły

miodek pracowite… (pszczoły)

Bzyka ciągle koło ucha

ta natrętna mała… (mucha)

Ich nad łąką lata tyle

różnobarwne to… (motyle)

Miło czytać dzieciom wiersze,

gdy za oknem słychać… (świerszcze)

Jest w kropeczki, szuka słonka

śpi na listkach – to… (biedronka)

Na lot nocą sposób ma

szara, niepozorna… (ćma)

Bardzo lubi leśny gąszcz

i brzmi w trzcinie – zwie się… (chrząszcz)

Na zakończenie dziecko wykonuje zadanie w kartach pracy – nazywa owady przedstawione na rysun­ku, odszukują owady na wcześniej oglądanych zdjęciach, przypomina zagadki (z pomocą rodzica), doskonali umiejętność przeliczania, stosują pojęcie „tyle samo”.

Środki dydaktyczne: karta s. 36–37

Zajęcia:

1. Kropki biedronki – wiersz J. Sztaudyngera, zabawa matematyczna.

Rodzic czyta wiersz.

Kropki biedronki

Biedronka siedem kropek miała:

Pierwszą od rosy dostała,

drugą od słonka złotego,

trzecią od wiatru halnego,

czwartą od kropelki deszczu,

piątą od ziemi karmicielki,

szóstą od dziada, co przechodził drogą,

siódmą już nie wiem od kogo.

Wszystkie siedem nosiła w komplecie,

Ażeby szczęście dawały dzieciom.

Jan Sztaudynger

Rodzic rozkłada na podłodze wycięte z papieru biedronki z liczbą kropek od 1 do 7. Zada­niem dziecka jest ułożenie biedronek w odpowiedniej kolejności oraz przyporządkowanie cyfr od 1 do 7 odpowiednim biedronkom. Na zakończenie rodzic wraz z dzieckiem recytuje wiersz, jednocześnie pokazując odpowiednią liczbę kropek.

Środki dydaktyczne: papierowe biedronki z kropkami (od 1 do 7), cyfry od 1 do 7

                       

1. Motylek cytrynek – praca plastyczna, technika mieszana.

Rodzic rozdaje dzieciom arkusze szorstkiego papieru rysunkowego z naszkicowanymi skrzy­dłami motyla. Dziecko koloruje skrzydła żółtymi kredkami woskowymi. Tułów rysuje czarną, a kropki – pomarańczową kredką woskową. Całość zamalowuje rozwodnioną niebieską farbą akware­lową. Gdy obrazek wyschnie, czarnym mazakiem dorysowuje czułki.

Środki dydaktyczne: arkusze szorstkiego papieru rysunkowego z naszkicowanymi skrzydłami motyla, żółte, czarne i pomarańczowe kredki woskowe, farby akwarelowe, pędzelki, kubki, czarne mazaki

1. Ptaki – zabawa orientacyjno-porządkowa.

   Rodzic rozkłada na dywanie duże klocki, które będą wyznaczały miejsca na gniazda. Dziecko biega swobodnie po pokoju, naśladując latające ptaki (wymachując rękami). Na hasło: Gniazdo – dziecko kuca obok najbliżej leżącego klocka. Zabawę powtarzamy kilka razy.

   Środki dydaktyczne: duże klocki

Środa 25.03.2020 Wiosenne kwiaty

Cele

Dziecko:

• odpowiada na pytania nauczyciela
• zna i nazywa wiosenne kwiaty
• wie, czego rośliny potrzebują do życia
• wykonuje projekt plastyczno-techniczny
• śpiewa piosenki
• bierze udział w zabawach ruchowych

Zajęcia:

1.Ptaszki dziobią ziarenka – zabawa z elemen­tami czworakowania.

Dziecko chodzi na czworakach po podłodze, co jakiś czas ugina ręce w łokciach i zbliża czoło do podłogi, naśladując dziobanie ziarenek.

 

2.Wiosenny quiz – odpowiadanie na pytania.

Dziecko siada na krzesełku, otrzymuje czerwoną oraz zieloną buźkę wyciętą z papieru. Rodzic podaje zdania praw­dziwe i fałszywe, a dziecko odpowiada, podnosząc odpowiednią buźkę: zieloną – kiedy zdanie jest prawdziwe, czerwoną – gdy jest nieprawdziwe.

Przykładowe zdania:

Wiosną codziennie pada śnieg.

Bocian ma fioletowy dziób.

Zwiastunem wiosny jest róża.

Wiosną liście zmieniają kolor na żółty i spadają z drzew.

Środki dydaktyczne: papierowe buźki w kolorze czerwonym i zielonym

3.Taniec kwiatów – zabawa ruchowa przy muzyce (pląsy).

Dziecko tańczy do muzyki. Na przerwę dobiera się w parę z rodzicem.

Środki dydaktyczne: CD 2 Utwór nr 23 „Walc kwiatów” P. Czajkowskiego

Ćwiczenia poranne:

1. Wiosenne chmury – zabawa oddechowa. Dziecko rozgania ciemne chmury, nabiera powietrza nosem i wypuszcza ustami. Zabawę powtarzamy kilka razy.

Zajęcia:

1. Wiosenne kwiaty – rozmowa na podstawie ilustracji.

Rodzic pokazuje ilustracje i zdjęcia wiosennych kwiatów: przebiśniegów, krokusów, pierwiosnków, tulipanów, żonkili, fiołków, kaczeńców. Rodzic omawia wygląd kwiatów, wyjaśnia pojęcie „rośliny chronione” i wskazuje kwiaty, które są w Polsce pod ochroną: przebiśnieg, krokus, pierwiosnek. Następnie podaje nazwę kwiatka, a dziecko wska­zuje go na ilustracji i dzieli jego nazwę na sylaby.

Środki dydaktyczne: ilustracje i zdjęcia wiosen­nych kwiatów

1. Krąg kwiatów – zabawa orientacyjno-porząd­kowa utrwalająca nazwy wiosennych kwiatów.

Rodzic wybiera ilustracje lub zdjęcia trzech wiosennych kwiatów. Przykleja je za pomocą taśmy dwustronnej na dywanie. Dziecko chodzi po dywanie, gdy rodzic głośno klaśnie w dło­nie, dziecko zatrzymują się. Rodzic podaje głośno nazwę kwiatu. Dziecko ustawia się wokół obrazka który przedstawia dany kwiat. Jeżeli zadanie zostało dobrze wykonane, zabawę powtarzamy.

Środki dydaktyczne: ilustracje lub zdjęcia wiosennych kwiatów

1. Od nasionka do kwiatu – zabawa badawcza.

Dziecko wkłada do czystych słoików papierowe ręczniki lub watę. Dodaje odpowiednią ilość wody, żeby ręczniki lub wata nasiąkły. Rodzic demon­struje, jak umieścić w słoikach ziarna fasoli lub kukurydzy – pomiędzy czystą ścianą słoja i papie­rowymi ręcznikami lub watą (żeby były widoczne z zewnątrz). Przez następne dni należy obserwować słoik i utrzymywać ręczniki lub watę w wilgoci.

Rodzic zadaje pytania:

Jak myślisz, ile czasu upłynie, zanim ziarenka puszczą pędy?

Jak wyglądają pędy fasoli lub kukurydzy?

Co będzie rosło najpierw: pęd czy korzenie?

Gdzie jest pęd, a gdzie korzenie?

W którą stronę będą rosły rośliny: w górę czy w dół?

Po kilku dniach, kiedy korzenie podrosną, można odwrócić słoik do góry dnem. Dziecko będzie mogło obserwować przez kilka dni, jak korzenie zmieniają kierunek, żeby kontynuować rośnięcie w dół.

Rodzic zadaje pytania:

Po co są korzenie?

Co stałoby się z korzeniami, jeżeli rosłyby w górę?

Środki dydaktyczne: słoiki, ręczniki papierowe lub wata, ziarenka fasoli

                       

Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw XX. Wyobrażamy sobie jak byśmy się udali na wycieczkę do lasu.

Pomoce: kocyk, szarfa – pasek z bibuły, ołówek ze sznurkiem, z przywiązanym na końcu pudełkiem od zapałek

1. Zbiórka, stopy złączone, plecy wyprostowane, ręce ułożone wzdłuż tułowia.

                        „Schowaj się za drzewem” – zabawa orientacyj­no-porządkowa. (drzewo czyli krzesła w naszym salonie)

Krzesła w naszym salonie to będą drzewa, ozdabiamy je paskiem bibuły. Na hasło: Biegamy po lesie – dziecko biega między „drzewami”. Na hasło: Schowaj się za drzewem – staje za krzesłem. Rodzic może zamienić się z dzieckiem na role, zamiany można dokonywać kilka razy.

1. „Patrzymy przez lornetkę” – ćwiczenie mięśni grzbietu i karku.

Dziecko w leżeniu przodem, z rękoma pod brodą. Na hasło: Patrzymy przez lornetkę – unosząc klatkę piersiową, robią z dłoni lornetkę i naśladują wypa­trywanie mieszkających w lesie zwierząt. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy. Na hasło: Widzę zająca! – dziecko wstaje.

Zajęcia:

1. Kwiaty rosną, kwiaty więdną – zabawa ruchowa wzmacniająca duże grupy mięśni.
2. Wiosenny kwiat – projekt plastyczno-technicz­ny.

Dziecko okleja rolkę po papierze toaletowym zieloną krepiną. Następnie wypycha poszczególne części krokusa, liście i trawę. Wsuwa jedną część kwiatu w drugą. Wykonują cztery nacięcia na górze rolki i wsuwają w nie krokus. Przyklejają do rolki liście i trawę.

Środki dydaktyczne: Wypychanka nr 12 „Wiosenny kwiat”, rolki po papierze toaletowym, zielona krepina, klej, nożyczki

1. Pani Wiosna – śpiewanie piosenki.

Śpiewanie piosenki połączone ze swobodnym tańcem do muzyki.

Środki dydaktyczne: CD 1 Piosenka nr 23 „Pani Wiosna”.

 

Czwartek 26.03.2020 Wiosna jest piękna

Cele

Dziecko:

• bierze udział w zabawach ruchowych
• doskonali umiejętność liczenia
• klasyfikuje przedmioty
• śpiewa piosenki

Zajęcia:

1.Kwiaty rosną, kwiaty więdną – zabawa ruchowa wzmacniająca duże grupy mięśniowe.

Dziecko stoi, na hasło: Kwiaty więdną – wykonuje przysiad podparty, na hasło: Kwiaty rosną – powoli prostuje się do pozycji stojącej.

 

2.Ile płatków maja kwiatki ? – zabawa słuchowa z liczeniem.

Dziecko siedzi na dywanie, otrzymuje jedno papierowe koło o średnicy 5 cm (środek kwiatka), oraz sześć kółek o średnicy około 3cm (płatki kwiatka). Rodzic uderza w bębenek. Zadaniem dziecka jest ułożenie dookoła środka kwiatka tylu płatków, ile dźwięków usłyszy. Zabawę powtarzamy kilka razy, zmieniając liczbę uderzeń w bębenek. Za każdym razem rodzic sprawdza poprawność wykonania zadania.

Środki dydaktyczne: papierowe kółka o średnicy 3 cm i 5 cm, bębenek.

3. Pani Wiosna – śpiewanie piosenki, połączone ze swobodnym tańcem do muzyki.

Środki dydaktyczne: CD 1 Piosenka nr 23 „Pani Wiosna”

 

Ćwiczenia poranne:

1. Słonko świeci, deszczyk pada – zabawa z elementami skoku obunóż. Dziecko swobodnie spaceruje po pokoju. Na hasło: Słonko świeci – cieszy się i wykonuje podskoki obunóż w górę. Na hasło: Deszczyk pada – przeska­kuje obunóż przez kałuże, w przód i w tył.

Zajęcia:

            1. Ptaszki do gniazd – zabawa orientacyjno-po­rządkowa z liczeniem.

Rodzic rozkłada na podłodze kolorowe paski z bibuły ułożone w koło, czyli gniazda i kolorowe obrazki ptaków wkłada do gniazd po dwa lub trzy. Dziecko biega po dywanie, naśladując ptaki. Na hasło: Do gniazda gdzie są dwa ptaki wlatuje ptak – dziecko szuka gniazda gdzie są dwa ptaki. Rodzic sprawdza czy dziecko wleciało do odpowiedniego gniazda, gdzie jest odpowiednia liczba ptaków. Zabawę powtarzamy kilka razy.

Środki dydaktyczne: kolorowe paski z bibuły ułożone w koło, obrazki ptaków

                        2. Cztery żabki – wierszyk z pokazywaniem.

W stawie żyją cztery żabki.

Każda ma po cztery łapki.

Nie za duże, nie za małe,

do skakania doskonałe.

Małgorzata Barańska

Dziecko siedzi skrzyżnie i wy­konuje czynności ilustrujące poszczególne wersy:

1. wysuwa kolejno cztery palce jednej dłoni, zaczynając od palca wskazującego;

2. i 3. porusza czterema palcami obu dłoni, bez kciuków;

4. opiera po cztery palce obu dłoni na podłodze i naśladuje nimi żabie skoki.

                        3. Żabie skoki – zabawa skoczna z przeliczaniem.

Dziecko chodzi swobodnie po pokoju. Na hasło: Stop! – zatrzymuje się i obserwuje rodzica, który naśladuje żabę, podskakując np. cztery razy w miejscu. Zadaniem dziecka jest pokazać na palcach, ile podskoków wykonał rodzic. Następnie dziecko podskakuje tyle razy, ile palców pokazało. Zabawę powtarzamy kilka razy, zmieniając liczbę podsko­ków. Rodzic może zastąpić dziecko.

                        4. Wiosenne kwiaty – zabawa matematyczna.

Dziecko otrzymuje sześć liczmanów. Rodzic zawiesza na tablicy np. dwa kwiaty. Dziecko kładzie przed sobą tyle liczmanów, ile kwia­tów jest na tablicy. Głośno je przelicza. Zabawę powtarzamy kilka razy, zmieniając liczbę kwiatów przyczepianych na tablicy.

Środki dydaktyczne: liczmany, papierowe kwiaty

 

Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw XXI Zagadkowy zwierzyniec.

Pomoce: zagadki o zwierzętach,

 

I.

Zbiórka, dziecko ustawione, stopy złą­czone, plecy wyprostowane, ręce ułożone wzdłuż tułowia. Przed rozpoczęciem każdego ćwiczenia rodzic mówi zagadkę, a dziecko próbuje odgad­nąć, jakie zwierzęta będzie naśladować w zabawie.

                        „Niedźwiedź” – zabawa przy piosence „Stary niedźwiedź mocno śpi…”.

Rodzic zadaje zagadkę, dziecko odgaduje:

Przez całą zimę słodko sobie śpi.

Wiecie, dlaczego? Miód mu się śni.

Dziecko ustawia się na dywanie, obok na dywanie jest rodzic, który będzie odgrywał rolę „niedźwiedzia”.

Zajęcia:

1. Porządkujemy klocki – klasyfikowanie według długości.

Rodzic umieszcza na środku pokoju dużą liczbę klocków. Dziecko sortuje klocki według długości – od najkrótszego do najdłuższego i odwrotnie, następnie wskazuje, które są najdłuższe, a które – najkrótsze. Porównuje długość poszczególnych klocków. Rodzic zwraca uwagę na to, aby punkt przyłożenia był wspólny. Zachęca dziecko do for­mułowania wypowiedzi, np.: Czerwony klocek jest dłuższy od zielonego, ale krótszy od żółtego. Dziecko może z pomocą rodzica zmierzyć ich długość za pomocą linijki.

Środki dydaktyczne: duża liczba klocków, linijka

2. Klocek do klocka – zabawa matematyczna.

Dziecko siedzi na dywanie, w pudełku leżą klocki. Rodzic kładzie jeden dowolny klocek na środku. Dziecko kładzie pod nim taki sam klocek oraz jeden wybrany przez siebie, np. jeśli na środku leży czerwony klocek, to kolejna osoba układa pod nim taki sam czerwony klocek i dokłada żółty, kolejna osoba układa czerwony i żółty klocek, a następnie dokłada zielony. Liczba kolejnych klocków jest odliczana aż do momentu, kiedy w rzędzie będzie 10 klocków.

Środki dydaktyczne: klocki

3. Bocian – zabawa z elementami równowagi.

Dziecko chodzi po pokoju, trzymając ręce wyciągnięte w boki i wysoko unosząc kolana. Na hasło: Kle, kle – dziecko staje na jednej nodze i naśladuje klekot bociana. Zabawę powtarzamy kilka razy, zwracając uwagę na to, aby dziecko zmieniało nogi podczas zabawy.

 

Piątek 27.03.2020 Szukamy wiosny

 

Cele

Dziecko:

• odpowiada na pytania nauczyciela
• klasyfikuje przedmioty
• prowadzi obserwacje przyrodnicze
• śpiewa piosenki
• bierze udział w zabawach ruchowych

 

Zajęcia:

1. Ptaszki dziobią ziarenka – zabawa z elemen­tami czworakowania.

Dziecko chodzi na czworakach po podłodze, co jakiś czas ugina ręce w łokciach i zbliża czoło do podłogi, naśladując dziobanie ziarenek.

2. Kim jest odkrywca? – rozmowa inspirowana wierszem.

Rodzic cicho recytuje wiersz:

 

Może zobaczymy

Idźmy leśną ścieżką

cicho, cichuteńko,

może zobaczymy

sarniątko z sarenką.

Może zobaczymy

wiewióreczkę małą,

jak wesoło skacze

z gałęzi na gałąź.

I niech nikt po lesie

nie gwiżdże, nie woła –

może usłyszymy

pukanie dzięcioła.

A może zaśpiewa

między gałązkami

jakiś mały ptaszek,

którego nie znamy.

I będzie nas witał

wesołą piosenką,

tylko idźmy lasem

cicho cichuteńko.

Helena Bechlerowa

 

Rodzic wyjaśnia dziecku, że wkrótce będą obserwować oznaki wiosny.

Zadaje pytania: Kim jest tropiciel? Jak powinien się zachowywać?.

Dziecko z rodzicem wspólnie dochodzą do wniosku, że jest to cierpliwy obserwa­tor przyrody, który wtapia się w otoczenie, nie kręci się, nie wierci, nie szeleści, nie wzdycha i nie kicha. Wierszyk można wykorzystywać wielokrotnie w zabawie ruchowej wyciszającej, w której dziecko idzie na palcach, jednocześnie recytując tekst jak najciszej.

3. Ekwipunek odkrywcy – zabawa dydaktyczna.

Rodzic przygotowuje plecak turystyczny, do którego dziecko wkłada przedmioty, które jego zdaniem mogą się przydać tropicielowi podczas poszukiwania wiosny. Wśród przedmiotów powinny się znaleźć: ubranie w stonowanych kolorach: długie spodnie, bluza, kurtka, skarpety, pełne buty, czapka z daszkiem, lornetka, aparat fotograficzny, notes, karimata lub koc, woda. Wkładając przed­mioty do plecaka, dziecko uzasadnia swój wybór.

Środki dydaktyczne: plecak turystyczny, przedmioty potrzebne tropicielowi wiosny: plecak, ubranie, lornetka, aparat fotograficzny, notes itp. lub zdjęcia tych przedmiotów

 

 

Ćwiczenia poranne:

Wąchamy kwiaty – zabawa bieżna. Rodzic rozkłada na dywanie koła z pociętych pasków bibuły – kwiaty. Na sygnał dziecko biega między bibułami tak, by ich nie poruszyć. Co jakiś czas rodzic mówi: Stop! Wąchamy kwiaty. Wtedy dziecko klęka wokół bibuł, wciągają powietrze nosem i wypuszczają ustami. Na zakończenie dziecko maszeruje za Wiosną w rytm marsza.

Środki dydaktyczne: CD 2 Utwory nr 1 „Taniec klepaniec” albo CD 2 nr 5 „Promoroaca”, papierowa korona ozdobiona kwiatami, bibuła (paski)

 

Zajęcia:

1. Domowe obserwacje wiosennych odkrywców – prowadzenie obserwacji przyrodniczych domu.

Rodzic chowa w przedpokoju krótki list od Pani Wiosny z podpowiedzią dla dziecka. Treść listu:

 

Drogi Tropicielu,

podczas obserwacji szukaj zmian na ziemi i na drze­wach, dziś prowadzimy obserwacje z okna naszego domu. Bądź uważny i pamiętaj o właściwym zachowaniu. Głośne rozmowy, krzyki, hałasowanie Ci nie pomogą. Do zoba­czenia!

Podczas obserwacji rodzic zachęca do aktywnego obserwowania przyrody. W wyznaczonym miejscu w dziecko z pomocą rodzica siada na krzesełku przy oknie lub kładzie karimatę lub koc i razem przystępują do obserwacji:

–siedząc, obserwują ziemię, trawę, drzewa

– szukają pierwszych kwiatów, pąków, liści na drzewach;

– korzystając z lornetki, obserwują niebo i drzewa w poszukiwaniu ptaków, gniazd (rodzic przypo­mina, aby nie patrzeć prosto w słońce).

Po zakończeniu domowej obserwacji dziecko odnajduje kolejny list od Pani Wiosny. Treść listu:

 

Drogi Tropicielu,

czy wiesz, czyja to zasługa, że zamiast śniegu jest błoto, że już zieleni się trawa, że pokazały się na drzewach pierwsze pąki?

Dziecko odpowiada, po czym rodzic czyta dalej:

Masz rację, to właśnie ja przynoszę ze sobą ciepło. Dzięki niemu śniegi topnieją, trawa i pąki rosną i cieszą wasze oczy zielenią.

Dziecko dzieli się spostrzeżeniami z rodzicem.

Środki dydaktyczne: karimata lub koc, krzesełko, lornetka.

 

 

Zajęcia:

1. Jak działa termometr? – oglądanie i obserwa­cja działania termometrów.

Rodzic pokazuje dziecku różne rodzaje termo­metrów: elektroniczny, rtęciowy, stację pogodową, termometr okienny itp. Wyjaśnia działanie ter­mometru, kładzie go na kaloryferze, a następnie wkłada do lodówki. Wyjaśnia przeznaczenie zgro­madzonych termometrów.

Środki dydaktyczne: różne rodzaje termometrów

 

2. Pani Wiosna – śpiewanie piosenki.

Śpiewanie piosenki połączone ze swobodnym tańcem do muzyki.

Środki dydaktyczne: CD 1 Piosenki nr 23 „Pani Wiosna”

 

 3. Ptaki – zabawa orientacyjno-porządkowa.

 Rodzic rozkłada na dywanie duże klocki, które będą wyznaczały miejsca na gniazda. Dziecko biega swobodnie po pokoju, naśladując latające ptaki (wymachując rękami). Na hasło: Gniazdo – dziecko kuca obok najbliżej leżącego klocka. Zabawę powtarzamy kilka razy.

                        Środki dydaktyczne: duże klocki

 

 

Zabawy na każdą porę

• 
• 

Ćwiczenia poranne:

Zestaw „Prognoza pogody”

Rodzic zachęca dziecko do ćwiczeń z wykorzystaniem krążków.

Pada deszcz. Dziecko powoli przemieszcza się po pokoju, trzymając krążki na głowie i pilnując, aby nie spadały.

Błyskawica. Dziecko ustawia się w szeregu za rodzicem, zachowując odstęp. W szybkim tempie rodzic o dziecko podają sobie krążki w skłonie między nogami, a następnie nad głowami.

Rzeźba z lodu. Dziecko staje na jednej nodze, a drugą ugina. W tej pozycji układa krążek na kolanie tak, aby jak najdłużej zachować równowagę.

Wiosenne przebudzenie. Dziecko siedzi w siadzie skrzyżnym z tułowiem pochylonym do przodu, trzymając krążki w wyprostowanych rękach. Na hasło: Kwiatek rośnie – dziecko powoli prostuje tułów i wyciąga ręce z krążkiem jak najwyżej w górę. Na hasło: Kwiatek więdnie – dziecko powoli wraca do pozycji wyjściowej.

Środki dydaktyczne: krążki

 

Piosenka Maszeruje Wiosna

https://www.youtube.com/watch?v=yNLqW1kp9Pw     

Tam daleko gdzie wysoka sosna
maszeruje drogą mała wiosna.
Ma spódniczkę mini, sznurowane butki
i jeden warkoczyk krótki.

Ref.
Maszeruje wiosna
a ptaki wokoło
lecą i świergoczą
głośno i wesoło.
Maszeruje wiosna w ręku
trzyma kwiat gdy go
w górę wznosi
zielenieje świat !

Nosi wiosna dżinsową
kurteczkę, na ramieniu
pewnie żuje gume i robi
balony a z nich każdy jest zielony.

Ref.
Maszeruje wiosna
a ptaki wokoło
lecą i świergoczą
głośno i wesoło.
Maszeruje wiosna w ręku
trzyma kwiat gdy go
w górę wznosi
zielenieje świat !

Wiosno, wiosno
nie zapomnij o nas
każda trawka chce
być już zielona.
gdybyś zapomniała inną
drogą poszła
zima by została mroźna.

Ref.
Maszeruje wiosna
a ptaki wokoło
lecą i świergoczą
głośno i wesoło.
Maszeruje wiosna w ręku
trzyma kwiat gdy go
w górę wznosi
zielenieje świat !

 

Jaka to pogoda? – zagadki przyrodnicze.

Rodzic zadaje proste zagadki, np.:

Widzicie je we dnie,

nie ma go w nocy.

Zimą grzeje słabo,

latem z całej mocy. (słońce)

Kto podlewa

w lesie drzewa? (deszcz)

Nie deszcz

i nie grad

spada z nieba,

bieli świat. (śnieg)

Unosi szybowce,

popycha żaglowce,

obraca wiatraki –

siłacz z niego taki. (wiatr)

 

Powódź – zabawa ruchowa orientacyjno-porząd­kowa.

Rodzic przekazuje dziecku duży arkusz pa­pieru, np. gazetę, który będzie łodzią i ma zmieścić wszystkich uczestników. Dziecko spaceruje swobod­nie po pokoju w rytm wygrywany przez rodzica na instrumencie. Na hasło: Powódź – dziecko składa arkusz na pół, staje na nim i stara się utrzymać. Za każdym powtórzeniem arkusz jest zmniejszany, a dziecko musi się na nim zmieścić.

Środki dydaktyczne: arkusz dużego papieru, dowolny instrument

 

Odgłosy pogody – zabawa twórcza z gazetami.

Rodzic proponuje dziecku przygotowanie interpretacji ruchowej odgłosów zjawisk atmosfe­rycznych z wykorzystaniem gazet lub folii. Dziecko wsłuchuje się w dźwięki i reaguje na każdą zmianę, np. wiatr – płynne ruchy gazety, deszcz – szeleszcze­nie gazetą, burza – rwanie gazety.

Środki dydaktyczne: gazety lub folie, dźwięki zjawisk atmosfe­rycznych

 

Ćwiczenie słowno - językowe:

• Przypomnienie przysłów związanych z marcem – wyjaśnienie ich znaczenia:

W marcu, jak w garncu.

Marcowa pogoda – raz słonko, raz woda.

• Przeliczanie wyrazów w przysłowiu Marcowa pogoda – raz słonko, raz woda.

Dziecko otrzymuje sylwety kropel deszczu i układa je przed sobą w czasie wypowiadania przez osobę dorosłą przysłowia. Należy ułożyć tyle kropel, ile jest wyrazów w przysłowiu. Po ułożeniu kropel deszczu, dziecko wypowiada przysłowie z jednoczesnym wskazywaniem kropel.

 

ZABAWY LOGOPEDYCZNE

Zabawy oddechowe i fonacyjne

Czary-mary

Rodzic pyta dziecko o to, jakie ma marzenia. Co by zrobiło, gdyby dysponowało czarodziejską różdżką. Następnie bierze „różdżkę” (pałeczka) i wymawia zaklęcie. Najważniejsze, żeby wymówić je na jednym wydechu. Rodzic pokazuje, jak nabrać dużo powietrza nosem i powoli wypuszczać je, wymawiając zaklęcie, np. Czary-mary, niech tu się zjawi mały kot. Po zaprezentowaniu przykładu przez rodzica pałeczkę przejmuje dziecko, które ma ochotę „czarować”. Rodzic zwraca uwagę na prawidłowe oddychanie i płynne mówienie na długim wydechu.

 

Zabawy słuchowe, w tym ćwiczenia usprawniające słuch fonematyczny

Miś i pszczoły

Rodzic opowiada dziecku historyjkę o misiu, który próbuje wykraść miód pszczółkom. Umawiają się, że za każdym razem, gdy rodzic użyje słowa pszczoła dziecko wstaje i będzie przez chwilę naśladowało ruchy skrzydełek i głos pszczoły bzz...

Treść opowiadania: Pewnego dnia miś wybrał się na spacer do lasu. Zastanawiał się, czy pszczoły zrobiły w tym roku pyszny miodek. Pszczoły były bardzo czujne, bo znały apetyt misia i wiedziały, że w każdej chwili może się tu zjawić. Mały miś cieszył się, słuchając śpiewu ptaków i brzęczenia pszczoły. Patrzył na drzewa, zastanawiając się, gdzie ta pszczoła mieszka. Wreszcie dotarł do właściwego drzewa. Wspiął się na palce, wyciągnął wysoko łapkę i sięgnął do domku spotkanej wcześniej pszczoły. Ta jednak zdążyła wrócić do siebie i przygotowała dla niego niemiłą niespodziankę: gdy tylko w domku pojawiła się kosmata łapka, pszczoła natychmiast usiadła na niej i ugryzła misia. Ten, rycząc głośno z żalu i bólu, pobiegł po pomoc do swojej mamy.